ผลการค้นหา

ป่าแดง

หมายถึงน. ป่าที่มีใบไม้ร่วงตามฤดูกาล เช่น ป่าเต็ง ป่ารัง.

โรม

หมายถึงน. โลมา, ขน. (ป.; ส. โรมนฺ).

ปล้องขน

หมายถึงน. หญ้าปล้องขน. (ดู ขน ๓).

สละ

หมายถึง[สะละ] น. ขนเม่น. (ป.).

ขนส่ง

หมายถึงน. ธุรกิจเกี่ยวด้วยการขนและส่ง เช่น ขนส่งสินค้า.

ขี้ไต้

หมายถึงน. ส่วนของไต้ที่ใช้เป็นเชื้อไฟหรือส่วนของไต้ที่จุดและเขี่ยให้ร่วงหล่นลง.

ชุมพา

หมายถึงน. ชื่อสัตว์สี่เท้าชนิดหนึ่ง ขนยาวคล้ายขนแกะ. (พจน. ๒๔๙๓).

ยอน

หมายถึงก. แยง เช่น เอาขนไก่ยอนหู.

หางกะลวย

หมายถึงน. ขนหางไก่ตัวผู้ที่ยื่นยาวกว่าเพื่อน.

กอบโกย

หมายถึงก. ขนเอาไปเป็นจำนวนมาก, รวบเอาไปเป็นจำนวนมาก.

วาลธิ

หมายถึง[วาละ-] น. หาง, ขนหาง. (ป.).

แฟง

หมายถึงน. ชื่อฟักพันธุ์หนึ่ง ผลเล็ก ผิวบางมีขน.