ตัวกรองผลการค้นหา
ภิกขาจาร
หมายถึงน. การเที่ยวขอ, การเที่ยวขออาหาร. (ป.).
กินงาย
หมายถึงก. กินอาหารมื้อเช้า.
ปริณามัคคิ
หมายถึงน. ไฟธาตุที่ย่อยอาหาร. (ป.).
ภุญชะ
หมายถึงก. กิน, กินอาหาร. (ป.).
ตั้งธาตุ
หมายถึงก. จัดระบบการย่อยอาหารให้เป็นปรกติ.
เจตสิก
หมายถึง[เจตะ-, เจดตะ-] น. อารมณ์ที่เกิดกับใจ. ว. เป็นไปในจิต เช่น สุขหรือทุกข์ที่เกิดในจิต. (ป.; ส. ไจตสิก).
ภักษาหาร
หมายถึงน. เหยื่อ, อาหาร, อาหารที่กินประจำ, เช่น เนื้อเป็นภักษาหารของเสือ หญ้าเป็นภักษาหารของวัว.
ข้าวแกง
หมายถึงน. อาหารที่ขายมีข้าวกับแกงเป็นต้น, เรียกร้านอาหารประเภทนี้ว่า ร้านข้าวแกง.
โรงเลี้ยง
หมายถึงน. โรงสำหรับเป็นที่กินอาหารของทหาร.
แน่นท้อง
หมายถึงว. อึดอัดท้องเพราะกินอาหารมากเป็นต้น.
โภชนียะ
หมายถึง(แบบ) น. อาหารควรบริโภค. (ป., ส.).
ประกอบอาหาร
หมายถึงก. ทำหรือปรุงแต่งอาหารต่าง ๆ.