ตัวกรองผลการค้นหา
ทะลุกลางปล้อง
หมายถึงก. พูดสอดขึ้นมาในเวลาที่เขากำลังพูดกันอยู่.
ยืนคำ
หมายถึงก. ยืนยันคำพูดที่พูดไปแล้วโดยไม่เปลี่ยนแปลง.
กระเซ้า
หมายถึงก. พูดรบเร้า, พูดเย้าแหย่.
พ่อลิ้นทอง
หมายถึง(ปาก) น. คนที่พูดดี พูดเก่ง หรือพูดคล่องน่าฟัง.
เสียคำพูด
หมายถึงก. ไม่ทำตามที่พูดไว้, ไม่รักษาคำพูด.
พรางพรอก
หมายถึง[-พฺรอก] ก. พูดลวง, แสร้งพูด.
พูดจริงทำจริง
หมายถึงก. ทำได้อย่างที่พูดไว้, รักษาคำพูด.
ต่อความยาวสาวความยืด
หมายถึงก. พูดกันไปพูดกันมาให้มากเรื่องเกินสมควร.
โว้เว้
หมายถึงก. พูดเสียงเอ็ดอึง, พูดหาเรื่อง, พูดเหลวไหล; ทำเหลวไหล.
อัปกะ
หมายถึง[อับปะ-] ว. เล็กน้อย, นิดหน่อย. (ป. อปฺปก; ส. อลฺปก).
วทะ
หมายถึง[วะ-] น. คำพูด. ก. พูด, กล่าว. (ป.).
ลากเสียง
หมายถึงก. อาการที่พูดยานคางในความว่า พูดลากเสียง.