ตัวกรองผลการค้นหา
ง่อยเปลี้ยเสียขา
หมายถึงว. มีร่างกายพิการจนเดินไม่ได้อย่างปรกติ.
ไฟธาตุ
หมายถึงน. ไฟที่โบราณถือว่ามีในร่างกายมนุษย์และสัตว์ สำหรับให้ความอบอุ่นแก่ร่างกายและย่อยอาหาร.
ปัณณาสก์
หมายถึงว. หมวด ๕๐. (ป.).
มูรดี,มูรติ
หมายถึง[มูระ-] น. ร่างกาย, รูป. (ส. มูรฺติ).
ซาบซ่าน
หมายถึงก. แล่นไปทั่วร่างกาย เช่น ปีติซาบซ่าน.
แต่งตัว
หมายถึงก. สวมเสื้อผ้าหรือประดับประดาร่างกาย.
แต่ละ
หมายถึงว. คำที่บอกแยกเป็นจำนวนหนึ่ง ๆ เช่น แต่ละคน แต่ละราย แต่ละหมวด.
มัวมอม
หมายถึงว. แปดเปื้อนด้วยสีดำ ๆ ตามร่างกาย.
สุบิน
หมายถึงน. ความฝัน, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระสุบิน. (ป. สุปิน).
โสณิ,โสณี
หมายถึงน. ตะโพก, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระโสณี. (ป.; ส. โศฺรณี).
วัยฉกรรจ์
หมายถึงน. วัยหนุ่มที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง.
ตัวร้อน
หมายถึงน. อาการของร่างกายที่มีอุณหภูมิสูงกว่าปรกติ.