ผลการค้นหา

ภินทน,ภินทน-

หมายถึง[พินทะนะ-] น. การแตก, การทำลาย. (ป.).

ปลายข้าว

หมายถึงน. ข้าวสารที่เมล็ดแตกหรือแหลก.

ระยำยับ

หมายถึงว. แหลกยับเยิน, แตกย่อยยับ.

ยุแยง

หมายถึงก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.

ยุแยงตะแคงแซะ,ยุแยงตะแคงรั่ว,ยุแยงตะแคงแส่

หมายถึงก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.

งงเป็นไก่ตาแตก

หมายถึง(สำ) ก. งงมากจนทำอะไรไม่ถูก.

บ้านแตกสาแหรกขาด

หมายถึง(สำ) น. เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในครอบครัวหรือในบ้านเมืองอย่างร้ายแรงถึงทำให้ต้องกระจัดกระจายพลัดพรากกัน.

ยุแหย่

หมายถึงก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.

ตะเกียง

หมายถึงน. หน่อสับปะรดที่แตกออกจากโคนขั้วของผล, หน่อกล้วยไม้ประเภทหวายที่แตกออกจากข้อ.

กระเจิดกระเจิง

หมายถึงว. แตกหมู่เพ่นพ่านไป, เตลิดไป, เช่น กองทัพข้าศึกถูกตีแตกกระเจิดกระเจิงไป. (ดู กระเจอะกระเจิง).

ยุให้รำตำให้รั่ว

หมายถึง(สำ) ก. ยุให้แตกกัน, ยุให้ผิดใจกัน.

ภัญชะ

หมายถึงก. ทำให้แตก, หัก. (ป., ส.).