ตัวกรองผลการค้นหา
ตะกลาม
หมายถึง[-กฺละ, -กฺลาม] ว. มักกิน, กินไม่เลือก, เห็นแก่กิน, มักใช้รวมกันว่า ตะกละตะกลาม ก็มี, จะกละจะกลาม ก็ว่า, โดยปริยายหมายความว่า อยากได้มาก ๆ.
เก็บความ
หมายถึงก. เลือกเอาแต่ข้อความที่สำคัญ.
ตีป่า
หมายถึงก. ตีดะ, ตีไม่เลือก.
คนรักเท่าผืนหนัง คนชังเท่าผืนเสื่อ
หมายถึง(สำ) น. คนรักมีน้อย คนชังมีมาก.
ชังฆ,ชังฆ-
หมายถึง[ชังคะ-] (แบบ) น. ชงฆ์, แข้ง. (ป., ส.).
เปสละ
หมายถึง[เปสะละ] ว. ที่มีศีลเป็นที่รัก. (ป.).
ยอดสร้อย
หมายถึงน. นางผู้เป็นที่รักยิ่ง.
ผีถึงป่าช้า
หมายถึง(สำ) ต้องยอมทำด้วยความจำใจหรือไม่มีทางเลือก.
ปิย,ปิย-
หมายถึง[ปิยะ-] ว. ที่รัก, สำหรับประกอบหน้าศัพท์ต่าง ๆ เช่น ปิยบุตร หรือ ปิโยรส = ลูกที่รัก. (ป.).
ละกูมะนิส
หมายถึงน. คนที่รัก, คนที่ชอบใจ. (ช.).
มิ่งขวัญ
หมายถึงน. สิ่งหรือผู้เป็นที่รักหรือเคารพนับถือ.
มันไส้
หมายถึงก. ชังนํ้าหน้า เช่น ยิ่งโกรธาหุนหันมันไส้. (ไชยเชฐ), หมั่นไส้ ก็ว่า.