ผลการค้นหา

ขี้เหร่

หมายถึงว. ไม่สวย, ไม่งาม, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ ขี้ริ้ว เป็น ขี้ริ้วขี้เหร่.

โอ้อวด

หมายถึงก. อวด, พูดยกตัว, พูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น. ว. ขี้อวด, ชอบพูดยกตัว, ชอบพูดอวดความรู้ความสามารถหรือความมั่งมีเป็นต้น.

สะอาง

หมายถึงว. งามสะอาดหมดจด เช่น สาวสะอาง สวยสะอาง สะอางองค์.

วิไล

หมายถึงว. งาม เช่น งามวิไล.

ลลิต

หมายถึง[ละ-] ว. น่ารัก, น่าเอ็นดู, น่าชื่นชม, สวย, งาม, ละมุนละม่อม. (ส.).

แผ่ตน

หมายถึงก. อวดตน, แต่งตัวผึ่งผาย.

บังอวจ

หมายถึง[-อวด] น. หน้าต่าง. (ข. บงฺอัวจ).

คราญ

หมายถึง[คฺราน] ว. งาม, สวย, น่ารัก, ใช้ประสมกับคำอื่น เช่น นงคราญ สะคราญ.

รื่นรมย์

หมายถึงว. สบายใจ, บันเทิง, เช่น สวนสาธารณะปลูกต้นไม้ไว้สวยงามน่ารื่นรมย์.

ประกวดประขัน

หมายถึงก. แข่งสู้อวดกัน เช่น แต่งตัวประกวดประขันกัน.

วิไลวรรณ

หมายถึงน. สีงาม, ผิวงาม.

โฉมตรู

หมายถึงน. รูปงาม, หญิงงาม.