ผลการค้นหา

กลางดิน

หมายถึงน. นอกที่มุงที่บัง เช่น นอนกลางดินกินกลางทราย.

อุรุ

หมายถึงว. ใหญ่, ยิ่งใหญ่, เลิศ, ประเสริฐ. น. ทราย. (ป., ส.).

กรุ

หมายถึง[กฺรุ] ก. ปิดกันช่องโหว่หรือที่ว่าง เช่น กรุฝา, รองไว้ข้างล่าง เช่น กรุก้นชะลอม, ปิดกั้น เช่น กรุบ่อ, กรองกรุฉลุกรเม็ด ช่อช้อย. (เพชรมงกุฎ). น. เรียกบ่อซึ่งมีสิ่งรองไว้ที่ก้นว่า บ่อกรุ หรือ กรุ.

กระดาษทราย

หมายถึงน. กระดาษที่มีด้านหนึ่งเป็นเม็ด ๆ อย่างทราย ใช้สำหรับขัดไม้เป็นต้น.

ถนนลาดยาง

หมายถึงน. ถนนที่ปูผิวจราจรด้วยยางมะตอยผสมกับหินหรือทรายเป็นต้น.

กรวด

หมายถึง[กฺรวด] น. ก้อนหินเล็ก ๆ เขื่องกว่าเม็ดทราย. (ข. คฺรัวสฺ).

ปูนขาว

หมายถึงน. ปูนสุก ใช้ผสมกับปูนซีเมนต์ ทราย และนํ้า สำหรับฉาบทาฝาผนัง.

หินดาน

หมายถึงน. หินแข็งหรือหินผุที่รองรับดิน ทราย กรวด มีแร่เช่นดีบุก ทองคำ รวมอยู่ด้วย.

ดินร่วน

หมายถึงน. ดินที่มีเนื้อดินเป็นดินเหนียวปนทรายกับขุยอินทรีย์ประกอบกัน มีสภาพซุย.

ลาดยาง

หมายถึงน. เรียกถนนที่ปูผิวจราจรด้วยยางมะตอยผสมกับหินหรือทรายเป็นต้นว่า ถนนลาดยาง.

บ,บ,บ่

หมายถึง[บอ, บ่อ] ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.

เครื่องอังทราย

หมายถึง(วิทยา) น. อุปกรณ์ชนิดหนึ่ง ประกอบด้วยถาดบรรจุทราย ใช้สำหรับส่งถ่ายความร้อนให้แก่สิ่งใดสิ่งหนึ่ง โดยวิธีตั้งสิ่งนั้นบนถาดทราย แล้วเผาก้นถาดให้ร้อนจัด. (อ. sand bath).