ค้นเจอ 217 รายการ

หกล้ม

หมายถึงก. ล้มลง, ทรุดตัวลงเพราะเสียการทรงตัว.

เลี้ยงมาตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอย

หมายถึง(สำ) ก. เลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเป็นทารก.

มันย่อง

หมายถึงว. มันจนมีน้ำมันเยิ้มหรือลอยเป็นฝาขึ้นมา.

โหล

หมายถึง[โหฺล] น. ขวดปากกว้าง มีฝา, ขวดโหล ก็เรียก.

มุขโถง

หมายถึงน. มุขที่ยื่นออกมาจากตัวอาคาร ไม่มีฝากั้น.

ไม้กระดาน

หมายถึงน. ไม้ซุงที่เลื่อยออกเป็นแผ่น ๆ สำหรับปูพื้นหรือทำฝาเรือนเป็นต้น, ถ้าใช้ปูพื้น เรียกว่า กระดานพื้น, ถ้าใช้ทำฝา เรียกว่า ไม้ฝา, เรียกเรือนไม้จริงที่ฝาทำด้วยไม้กระดานว่า เรือนฝากระดาน.

ปริก

หมายถึง[ปฺริก] น. ส่วนยอดของฝาโถหรือผอบที่ทำด้วยทองอย่างหัวแหวนนพเก้า สำหรับสวมบนฝาโถหรือผอบ.

คะมำ

หมายถึงก. ล้มควํ่า, อาการที่หัวพุ่งไปเพราะสะดุด.

ระเนน

หมายถึงว. อาการที่ล้มทับกัน, อาการที่เอนราบทับกัน.

ผนัง

หมายถึง[ผะหฺนัง] น. ฝาที่ก่ออิฐถือปูน, ฝาทึบที่โบกปูน, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ผนังถ้ำ.

ค้ำ

หมายถึงก. เอาไม้ง่ามเป็นต้นยันไว้เพื่อไม่ให้ทรุด ไม่ให้ล้มหรือไม่ให้เข้ามา.

หัวชนกำแพง,หัวชนฝา

หมายถึง(สำ) ว. มีลักษณะที่สู้ไม่ยอมถอย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ