ผลการค้นหา

เสียงหลง

หมายถึงน. เสียงที่แผดดังผิดปรกติ เช่น เธอตกใจร้องจนเสียงหลง; เสียงที่ผิดระดับเสียงดนตรี เช่น เขาเป็นนักร้องไม่ได้ เพราะร้องเสียงหลงอยู่เสมอ.

ต้นบท

หมายถึงน. คนบอกบทให้คนรำรู้ว่าจะรำอย่างไร หรือให้คนร้องรู้ว่าจะร้องอย่างไร.

โอ๊ก

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงไก่ร้อง; อาการที่แสดงว่าเหลืออดเหลือทน เช่น ของแพงจนคนร้องโอ๊ก.

อภิรุต

หมายถึงน. เสียง, เสียงร้อง. (ป., ส.).

ทวอย

หมายถึง[ทะ-] น. ชื่อเพลงร้องรำอย่างหนึ่ง.

วิรวะ,วิราวะ

หมายถึง[วิระ-] น. การร้อง, การเปล่งเสียง, การตะโกน; เสียงเกรียวกราว, เสียงเรียกร้อง. (ป., ส.).

ซ้อง

หมายถึงก. ร้องพร้อม ๆ กัน, ร้องสรรเสริญ, บางทีใช้ว่า ซ่อง; ระดมกัน, ทำพร้อม ๆ กัน เช่น ซ้องหัตถ์.

รื้อร่าย

หมายถึงน. ชื่อทำนองเพลงร้องอย่างลำนำ.

หน้าใหม่

หมายถึงว. ที่เพิ่งเคยเห็นหรือรู้จักกัน เช่น นักร้องหน้าใหม่.

ซะซร้าว

หมายถึง[-ซ้าว] (กลอน) ว. เสียงร้องเซ็งแซ่.

ซะซอเซีย

หมายถึง(กลอน) ว. เสียงนกร้องจอแจ.

ทวงถาม

หมายถึง(กฎ) ก. เรียกร้องให้ชำระหนี้.