ตัวกรองผลการค้นหา
ปะลอม
หมายถึงก. กิน, กินมูมมาม, กินโดยตะกละตะกลาม.
กินเกลือกินกะปิ
หมายถึง(สำ) ว. อดทนต่อความลำบากยากแค้น เช่น เขาเคยกินเกลือกินกะปิมาด้วยกัน.
กินแกลบกินรำ
หมายถึง[-แกฺลบ-] (สำ) ว. โง่ เช่น ฉันไม่ได้กินแกลบกินรำนี่ จะได้ไม่รู้เท่าทันคุณ.
กินเหล็กกินไหล
หมายถึง(สำ) ว. ทนต่อความเหน็ดเหนื่อยหรือความเจ็บปวดได้อย่างผิดปรกติ.
บาย
หมายถึงน. ข้าว. (ข.).
กินล้างกินผลาญ
หมายถึงก. กินครึ่งทิ้งครึ่ง, กินทิ้งกินขว้าง, กินอย่างสุรุ่ยสุร่าย.
รวง
หมายถึงน. ช่อ (ใช้แก่ข้าว); ลักษณนาม เช่น ข้าวรวงหนึ่ง ข้าว ๒ รวง.
ภุญชะ
หมายถึงก. กิน, กินอาหาร. (ป.).
อดมื้อกินมื้อ
หมายถึงก. มีกินบ้างไม่มีกินบ้าง.
ข้าวขวัญ
หมายถึงน. ข้าวบายศรี.
รับกินรับใช้
หมายถึงก. ทำหน้าที่รับว่าจะจ่ายเงินและกินเงินของผู้เล่นการพนันแทนเจ้ามือ.
กินปิ่นโต
หมายถึงก. ว่าจ้างให้ทำอาหารใส่ปิ่นโตส่งให้ตามที่ตกลงกัน, ผูกปิ่นโต ก็ว่า, (ปาก) ว่าปิ่นโต.