ผลการค้นหา

กรึ่ม

หมายถึง[กฺรึ่ม] ว. อาการที่เมาเหล้าตลอดทั้งวัน เรียกว่า เมากรึ่ม.

เมาดิบ

หมายถึง(ปาก) ก. ทำอาการเหมือนคนเมาเหล้า.

คอทองแดง

หมายถึง(ปาก) ว. ที่ดื่มเหล้าเก่ง ไม่เมาง่าย ๆ.

สะลึมสะลือ

หมายถึงว. ครึ่งหลับครึ่งตื่นหรืองัวเงียเพราะเมาหรือง่วง เช่น พอเมาได้ที่ก็นั่งสะลึมสะลือ เมื่อคืนนอนดึก ตื่นขึ้นมาเลยสะลึมสะลือ.

ยัน

หมายถึงก. เมา (ใช้แก่หมาก) เช่น ยันหมาก เอาหมากที่ยันไปแช่น้ำจะหายยัน. ว. ที่ทำให้เมา ในคำว่า หมากยัน.

พาณินี

หมายถึงน. นางละคร, นางระบำ; หญิงเมาสุรา. (ส.).

สะเงาะสะแงะ

หมายถึงว. เปะปะอย่างคนเมา เช่น เดินสะเงาะสะแงะ พูดจาสะเงาะสะแงะ.

มาทนะ,มาทะ

หมายถึง[มาทะนะ] น. เครื่องทำให้เมา, เครื่องทำให้รื่นเริง. (ส.).

หน้าตึง

หมายถึงว. มีสีหน้าเครียดหรือขุ่นเคือง, หน้าเข้ม ก็ว่า; มีสีหน้าแดงหรือเข้มขึ้นเพราะเริ่มเมา.

มทะ

หมายถึง[มะทะ] น. ความเมา; นํ้ามันช้างที่ตกมัน; สภาพช้างที่ตกมัน. (ป., ส.).

หัวราน้ำ

หมายถึงว. มากเกินปรกติจนขาดสติ ในความว่า เมาหัวราน้ำ เที่ยวหัวราน้ำ.

โมไนย

หมายถึง[-ไน] น. ความเป็นปราชญ์, คุณธรรมของนักปราชญ์. (ป. โมเนยฺย; ส. เมาเนย).