ผลการค้นหา

อภัยทาน

หมายถึง[อะไพยะทาน] น. การให้ความไม่มีภัย เช่น ให้อภัยทาน. ว. ที่ให้ความไม่มีภัย เช่น เขตอภัยทาน. (ป.).

บอกบุญ

หมายถึงก. บอกชักชวนให้ทำบุญเช่นในการสร้างโบสถ์ทอดกฐิน.

ทาร,ทาร-

หมายถึง[ทาระ-] (แบบ) น. เมีย เช่น ทารทาน คือ การให้เมียเป็นทาน. (ป., ส.).

บุคลิกทาน

หมายถึง[บุกคะลิกกะทาน] น. ทานที่ทายกให้จำเพาะตัวคน, คู่กับ สังฆทาน คือ ทานที่ให้แก่สงฆ์. (ตัดมาจาก ป. ปาฏิปุคฺคลิกทาน).

สำนักสงฆ์

หมายถึงน. วัดที่ยังไม่ได้รับพระราชทานที่วิสุงคามสีมา.

กฐินทาน

หมายถึง[กะถินนะทาน] น. การทอดกฐิน.

แซยิด

หมายถึงน. วันที่มีอายุครบ ๕ รอบนักษัตร คือ ๖๐ ปีบริบูรณ์ตามคติของจีน, เรียกการทำบุญในวันเช่นนั้นว่า ทำบุญแซยิด. (จ.).

ปฏิคาหก

หมายถึงน. ผู้รับทาน. (ป. ปฏิคฺคาหก).

จบ

หมายถึงก. ยกของขึ้นหรือพนมมือเหนือหน้าผากเพื่อตั้งใจอุทิศให้เวลาทำบุญทำทาน; กิริยาที่ช้างชูงวงขึ้นเหนือหัวทำความเคารพ ในคำว่า ช้างจบ.

ศาลาวัด

หมายถึงน. อาคารที่ปลูกไว้ในวัดสำหรับทำบุญและศึกษาเล่าเรียนเป็นต้น.

ข้าวแจก

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ข้าวที่ทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ผู้ตาย.

ทักษิณานุประทาน

หมายถึงน. การทำบุญอุทิศส่วนกุศลเพิ่มให้แก่ผู้ตาย. (ส.).