ผลการค้นหา

ผู้ประพันธ์เพลง

หมายถึงน. ผู้แต่งทำนองเพลง, ผู้แต่งเนื้อร้องและทำนองเพลง, นักแต่งเพลง ก็เรียก.

เสกสรรปั้นแต่ง

หมายถึงก. แต่งเรื่องขึ้นมาโดยจะมีความจริงหรือไม่ก็ได้เพื่อให้เข้าใจผิด เช่น คนคนนี้ช่างเสกสรรปั้นเรื่องมาเล่าให้ผู้ใหญ่ผิดใจกันอยู่เสมอ.

บุญทำกรรมแต่ง

หมายถึง(สำ) บุญหรือบาปที่ทำไว้ในชาติก่อนเป็นเหตุทำให้รูปร่างหน้าตาหรือชีวิตของคนเราในชาตินี้สวยงาม ดี ชั่ว เป็นต้น.

ว่าเอาเอง

หมายถึงก. พูดแต่งเรื่องขึ้นมาเอง.

เครื่องแบบ

หมายถึงน. เครื่องแต่งกายที่กำหนดให้แต่งเหมือน ๆ กันเฉพาะหมู่หนึ่งคณะหนึ่ง.

นิพันธ์

หมายถึงน. นิพนธ์, เรื่องที่แต่งขึ้น. ก. ร้อยกรองถ้อยคำ, แต่งหนังสือ. (ป., ส.).

กวีนิพนธ์

หมายถึงน. คำประพันธ์ที่กวีแต่ง.

บทประพันธ์

หมายถึงน. เรื่องที่แต่งขึ้นเป็นร้อยแก้วหรือร้อยกรอง.

อรรถกถาจารย์

หมายถึงน. อาจารย์ผู้แต่งอรรถกถา.

หอง

หมายถึงก. ส่งให้สูงขึ้น, แต่งให้สูงขึ้น. (จ.).

บทกวีนิพนธ์

หมายถึงน. บทร้อยกรองที่กวีแต่ง.

เรียงความ

หมายถึงก. นำข้อความต่าง ๆ มาแต่งเรียบเรียงให้เป็นเรื่องเป็นราว, แต่งหนังสือในลักษณะที่ใช้พูดหรือเขียนกันเป็นสามัญ ต่างจากลักษณะที่แต่งเป็นร้อยกรอง. น. เรื่องที่นำข้อความต่าง ๆ มาแต่งเรียบเรียงขึ้น.