ตัวกรองผลการค้นหา
เลือดในอก
หมายถึง(สำ) น. ลูก.
เลือดผสม
หมายถึงน. ผู้ที่มีเลือดพ่อและแม่ต่างชาติกัน.
ธนาคารเลือด
หมายถึงน. สถานที่เก็บรักษาเลือดไว้ เพื่อบริการแก่ผู้ป่วย.
รากเลือด
หมายถึงก. อาเจียนเป็นเลือด.
ละเลงเลือด
หมายถึงว. อาการที่ต่อสู้กันจนเลือดออกมากเปรอะไปด้วยกัน เช่น ทั้ง ๒ ฝ่ายต่อสู้กันถึงขั้นละเลงเลือด.
เลือดขึ้นหน้า
หมายถึง(สำ) ก. โกรธมากจนหน้าแดง, โมโห.
เลือดจาง
หมายถึงว. มีคุณสมบัติที่ดีของบรรพบุรุษลดน้อยลง.
เลือดชั่ว
หมายถึงน. ผู้ที่สืบเชื้อสายมาจากพ่อแม่ที่ชั่ว, ความเลวร้ายที่มีอยู่ในตัว เช่น ตีหัวให้แตกเอาเลือดชั่วออกเสียบ้าง.
เลือดแรง
หมายถึงน. ลูกที่มีลักษณะเด่นในทางกรรมพันธุ์ไปทางพ่อหรือแม่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เช่น พ่อขี้ริ้ว แม่สวย ถ้าลูกขี้ริ้ว ก็แสดงว่า เลือดพ่อแรงกว่า ถ้าลูกสวย ก็แสดงว่า เลือดแม่แรงกว่า.
เลือดหมู
หมายถึงว. สีแดงคล้ำอย่างสีเลือดของหมู.
เกล็ดเลือด
หมายถึงน. เม็ดเลือดขนาดเล็ก เล็กกว่าเม็ดเลือดแดงและเม็ดเลือดขาวมาก ทำหน้าที่เกี่ยวกับการแข็งตัวของเลือด.
พลั่ก
หมายถึง[พฺลั่ก] ว. อาการที่ไหลทะลักออกมาด้วยกำลังดัน เช่น เลือดออกพลั่ก; เสียงดังเช่นนั้น.