ผลการค้นหา

แห

หมายถึง(ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง.

เลี้ยงไว้ดูเล่น

หมายถึงก. เลี้ยงไว้ก็ไม่เสียหายอะไร.

เลี้ยงเสียข้าวสุก

หมายถึงก. เลี้ยงแล้วไม่ได้ประโยชน์อะไร.

สัตวบาล

หมายถึงน. การเลี้ยงและดูแลสัตว์; ผู้เลี้ยงและดูแลสัตว์.

เลี้ยงไม่รู้จักโต

หมายถึงก. เลี้ยงจนโตควรจะพึ่งตัวเองได้แล้ว แต่ก็ยังต้องขอเงินและข้าวของเป็นต้นจากพ่อแม่, เลี้ยงจนโตแล้วก็ยังประจบออเซาะแม่เหมือนเด็ก ๆ.

มิจฉาอาชีวะ

หมายถึงน. การเลี้ยงชีพในทางผิด.

เล่นสวาท

หมายถึงก. เลี้ยงเด็กชายเป็นลูกสวาท.

ลูกเสือลูกตะเข้

หมายถึงน. ลูกของคนอื่นที่เอามาเลี้ยงไว้แล้วกลับทำร้ายคนเลี้ยงในภายหลัง.

ข้าเก่าเต่าเลี้ยง

หมายถึง(สำ) น. คนเก่าคนแก่, คนที่อยู่ด้วยกันในฐานะรับใช้มานาน.

รบส

หมายถึง[ระบด] ก. เลี้ยง, รักษา.

สัมมาอาชีวะ

หมายถึงน. การเลี้ยงชีวิตในทางที่ชอบ. (ป.).

สุภร

หมายถึง[-พอน] ว. เลี้ยงง่าย. (ป.).