ค้นเจอ 67 รายการ

หงำ

หมายถึง[หฺงำ] ว. มากจนเลอะเทอะ เช่น เมาหงำ แก่หงำ.

กรึ่ม

หมายถึง[กฺรึ่ม] ว. อาการที่เมาเหล้าตลอดทั้งวัน เรียกว่า เมากรึ่ม.

เมาดิบ

หมายถึง(ปาก) ก. ทำอาการเหมือนคนเมาเหล้า.

คอทองแดง

หมายถึง(ปาก) ว. ที่ดื่มเหล้าเก่ง ไม่เมาง่าย ๆ.

สะลึมสะลือ

หมายถึงว. ครึ่งหลับครึ่งตื่นหรืองัวเงียเพราะเมาหรือง่วง เช่น พอเมาได้ที่ก็นั่งสะลึมสะลือ เมื่อคืนนอนดึก ตื่นขึ้นมาเลยสะลึมสะลือ.

พาณินี

หมายถึงน. นางละคร, นางระบำ; หญิงเมาสุรา. (ส.).

สะเงาะสะแงะ

หมายถึงว. เปะปะอย่างคนเมา เช่น เดินสะเงาะสะแงะ พูดจาสะเงาะสะแงะ.

มาทนะ,มาทะ

หมายถึง[มาทะนะ] น. เครื่องทำให้เมา, เครื่องทำให้รื่นเริง. (ส.).

หน้าตึง

หมายถึงว. มีสีหน้าเครียดหรือขุ่นเคือง, หน้าเข้ม ก็ว่า; มีสีหน้าแดงหรือเข้มขึ้นเพราะเริ่มเมา.

มทะ

หมายถึง[มะทะ] น. ความเมา; นํ้ามันช้างที่ตกมัน; สภาพช้างที่ตกมัน. (ป., ส.).

หัวราน้ำ

หมายถึงว. มากเกินปรกติจนขาดสติ ในความว่า เมาหัวราน้ำ เที่ยวหัวราน้ำ.

โมไนย

หมายถึง[-ไน] น. ความเป็นปราชญ์, คุณธรรมของนักปราชญ์. (ป. โมเนยฺย; ส. เมาเนย).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ