ผลการค้นหา

บัญชา

หมายถึงน. คำสั่งของผู้มีอำนาจบังคับในการปกครอง. ก. สั่งการตามอำนาจหน้าที่.

บังคับบัญชา

หมายถึงก. มีอำนาจปกครองควบคุมดูแลและสั่งการให้เป็นไปตามอำนาจหน้าที่. น. อำนาจปกครองควบคุมดูแลและสั่งการให้เป็นไปตามอำนาจหน้าที่, เรียกผู้มีอำนาจปกครองควบคุมดูแลและสั่งการนั้นว่า ผู้บังคับบัญชา, เรียกผู้อยู่ใต้อำนาจปกครองควบคุมดูแลและสั่งการนั้นว่า ผู้ใต้บังคับบัญชา.

บัญชาการ

หมายถึงก. สั่งการงานตามอำนาจหน้าที่.

เบี้ยล่าง

หมายถึงว. ใต้อำนาจ, เสียเปรียบ, เป็นรอง.

เดโชชัย

หมายถึงน. ความชนะด้วยอำนาจ. (ป., ส.).

หมดบุญ

หมายถึงก. สิ้นอำนาจวาสนา, หมดอำนาจ หรือ หมดวาสนาบารมี ก็ว่า; (ปาก) ตาย.

พลังจิต

หมายถึงน. ความเข้มแข็งของจิตใจ, อำนาจจิต.

นั่งแท่น

หมายถึงก. ดำรงตำแหน่งที่มีอำนาจวาสนา.

ปิดประตูค้า

หมายถึงก. ถืออำนาจค้าแต่ผู้เดียว.

เดโชพล

หมายถึงน. กำลังแห่งอำนาจ. (ป., ส.).

หมดวาสนาบารมี

หมายถึงก. สิ้นอำนาจวาสนา, หมดบุญ ก็ว่า.

อภินิหาร

หมายถึงน. อำนาจแห่งบารมี, อำนาจบุญที่สร้างสมไว้, อำนาจเหนือปรกติธรรมดา. (ป. อภินีหาร; ส. อภิ + นิสฺ + หาร).