ผลการค้นหา

อางขนาง

หมายถึง[-ขะหฺนาง] ก. อาย, ขวยเขิน. (ข.).

สุต,สุต-,สุต-

หมายถึง[สุตะ-, สุดตะ-] ก. ได้ยิน, ได้ฟังแล้ว.

อุจาด

หมายถึงว. น่าเกลียด, น่าอาย, อย่างที่ไม่ควรทำ.

ยิ้มแหย

หมายถึง[-แหฺย] ก. ยิ้มอย่างเก้ออาย.

ไยไพ

หมายถึงก. เยาะเย้ย, พูดให้เขาอาย.

อับอาย

หมายถึงว. อายไม่กล้าสู้หน้า, ขายหน้า.

สู

หมายถึง(วรรณ) ว. อาย เช่น มาเดียวเปลี่ยวอกอ้า อายสู. (ตะเลงพ่าย).

สต,สต-,สตะ,สตะ

หมายถึง[สะตะ-] น. ร้อย (๑๐๐). (ป.; ส. ศต).

หักหน้า

หมายถึงก. ทำหรือพูดโดยเจตนาให้อีกฝ่ายหนึ่งได้อาย.

อดีตชาติ,อดีตภพ

หมายถึง[อะดีดตะชาด, -ตะพบ] น. ชาติก่อน, ภพก่อน.

ด้านหน้า

หมายถึงก. ดื้อเข้าไปหาโดยไม่รู้สึกอาย.

แก้ขวย,แก้เขิน

หมายถึงก. กระทำการอย่างใดอย่างหนึ่งเพื่อบรรเทาความกระดากอาย.