ผลการค้นหา

สรุสระ

หมายถึง[สะหฺรุสะหฺระ] ว. ขรุขระ, ไม่เรียบร้อย.

เสลือกสลน

หมายถึง[สะเหฺลือกสะหฺลน] ว. เถลือกถลน.

ประเหล

หมายถึง[ปฺระเหน] ว. ประหนึ่ง, ประดุจ, มักใช้เลือนเป็น ประเล่ห์. (ส. ปฺรเหลิ ว่า ปริศนา, กล).

สราญ

หมายถึง[สะ-] ว. สำราญ.

สมา

หมายถึง[สะมา] ก. ขมา.

ประเล่ห์

หมายถึงว. ประหนึ่ง, ประดุจ, เช่น, กล. (ส. ปฺรเหลิ).

สฤษฎิ,สฤษฎี,สฤษฏ์

หมายถึง[สะหฺริดสะ-, สะหฺริด] น. การทำ, การสร้าง, ใช้ว่า สฤษดิ์ ก็มี. (ส.).

สมร,สมร,สมร-

หมายถึง[สะหฺมอน, สะหฺมอนระ-, สะหฺมอระ-] น. การรบ, การสงคราม. (ป., ส.).

สะกิดสะเกา

หมายถึงก. สะกิดบ่อย ๆ, โดยปริยายหมายถึงพูดหรือทำให้กระทบใจบ่อย ๆ เช่น เรื่องนี้จบไปแล้วจะสะกิดสะเกาขึ้นมาทำไม.

จุทสะ

หมายถึง[จุดทะสะ] (แบบ) ว. สิบสี่. (ป. จุทฺทส; ส. จตุรทศ).

นางแต่งตัวสะ

หมายถึงน. หญิงสาววัยรุ่นแต่งตัวใส่เกี้ยว นุ่งผ้าลายพื้นเขียว ห่มผ้าแพรพื้นแดง เดินประนมมือตามกระบวนแห่เต็มยศขนาบพระราชยานในพระราชพิธีโสกันต์, นางสะ หรือ สาวสะ ก็เรียก.

สะเหล่อ

หมายถึงว. ทั้งเซ่อและเล่อ, ทั้งเซ่อซ่าและเล่อล่า.