ค้นเจอ 329 รายการ

แก่วัด

หมายถึงว. อยู่วัดนาน, มีท่าทีหรือความคิดเห็นแบบคนที่ได้รับการอบรมจากวัดหรืออยู่วัดนาน; รู้มาก.

ปวัตน,ปวัตน-,ปวัตน์

หมายถึง[ปะวัดตะนะ-, ปะวัด] น. ความเป็นไป. (ป.).

วัดรอยตีน,วัดรอยเท้า

หมายถึง(สำ) ก. เทียบดูว่าพอสู้ได้หรือไม่ เช่น ลูกศิษย์วัดรอยเท้าครู, คอยเทียบตัวเองกับผู้ที่เหนือกว่าเพื่อชิงดีชิงเด่น เช่น ลูกน้องวัดรอยตีนหัวหน้า.

มานะ

หมายถึงน. การวัด, การนับ, อัตราวัด. (ป., ส. มาน).

พอไปวัดไปวาได้

หมายถึงว. มีหน้าตาสวยพออวดได้ (ใช้แก่ผู้หญิง).

หันหน้าเข้าวัด

หมายถึง(สำ) ก. มุ่งหน้าเข้าวัดเพื่อถือศีลฟังเทศน์เป็นต้น.

ขนทรายเข้าวัด

หมายถึงก. ทำบุญกุศลโดยวิธีนำหรือขนทรายไปก่อพระเจดีย์ทรายเป็นต้นที่วัด, (สำ) หาประโยชน์ให้ส่วนรวม.

เตะ

หมายถึงก. วัดหรือเหวี่ยงไปด้วยเท้า.

เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด

หมายถึง(สำ) น. ผู้ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.

ตัดหางปล่อยวัด

หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาดไม่เกี่ยวข้อง ไม่เอาเป็นธุระอีกต่อไป.

สำนักสงฆ์

หมายถึงน. วัดที่ยังไม่ได้รับพระราชทานที่วิสุงคามสีมา.

พอวัดพอเหวี่ยง

หมายถึงก. พอสู้กันได้, พอฟัด หรือ พอฟัดพอเหวี่ยง ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ