ผลการค้นหา

กระแหนบ

หมายถึง[-แหฺนบ] (กลอน) ก. แหนบ, ถอน, เช่น แนบนิทรลวดแลบ ก็กระแหนบที่หนวดเครา. (บุณโณวาท).

กณิกนันต์

หมายถึง[กะนิกนัน] (แบบ) ว. ละเอียดยิ่ง เช่น ลวดหลายลายกณิกนันต์. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป. กณิก ว่า น้อย + อนนฺต ว่า ไม่มีที่สุด).

ปากกริว

หมายถึงน. รอยปากไม้คล้ายปากกบ แต่มีรอยผ่ามุมฉากไม่ตลอดเหมือนปากกบ ผ่าแค่หมดลวดเท่านั้น.

เย็บอก

หมายถึงก. ใช้ด้ายหรือลวดเย็บแผ่นกระดาษตามแนวกึ่งกลาง เพื่อพับประกอบเข้าเป็นเล่ม, เย็บมุงหลังคา ก็เรียก.

คิ้ว

หมายถึงน. ส่วนโค้งขอบกระบอกตาข้างบนซึ่งมีขนขึ้นที่โค้งนั้น; ไม้ที่ช่างลอกเป็นลวดสำหรับประกอบขอบหรือริมประตูหน้าต่างเป็นต้น, เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น คิ้วรถยนต์; เรียกพายที่ทำเป็นลวดในใบพายว่า พายคิ้ว.

ลวดหนาม

หมายถึงน. ลวดที่ขมวดเป็นปมเป็นระยะ ๆ แต่ละปมมีปลายแหลมคม ใช้ทำรั้วหรือเครื่องกีดขวางเป็นต้น.

ดอกไม้ไหว

หมายถึงน. ชื่อดอกไม้ประดิษฐ์ ทำด้วยกระดาษบ้าง ด้วยทองบ้าง แล้วเอาลวดเล็ก ๆ ขดทำเป็นต้นสั่นไหวได้.

กระต่ายจีน

หมายถึงน. เครื่องมือขูดมะพร้าว ใช้ลวดตอกเป็นฟันถี่ ๆ บนหน้ากระดานสำหรับขูดมะพร้าวที่กะเทาะกะลาออกแล้ว.

ขื่อผี

หมายถึงน. ชื่อกำไลที่ทำด้วยเงินหรือทองเกลี้ยง ๆ หัวท้ายรีดเป็นลวด ทำเป็นห่วงสอดไขว้กันเพื่อรูดเข้าออกได้, กำไลคู่ผี ก็เรียก.

ลิฟต์

หมายถึงน. ห้องเล็ก ๆ แขวนอยู่กับลวดสลิง เคลื่อนที่ด้วยพลังไฟฟ้า สำหรับนำคนหรือของขึ้นลงในอาคารสูง ๆ. (อ. lift).

ไสไม้

หมายถึงก. กดกบลงบนไม้แล้วดันกบเพื่อทำให้หน้าไม้เรียบ ให้เป็นราง หรือลอกบัว ลอกลวด เป็นต้น, ไสกบ ก็เรียก.

วุ้นเส้น

หมายถึงน. แป้งถั่วเขียวทำเป็นเส้นเล็ก ๆ ยาวอย่างเส้นลวด เมื่อแช่นํ้าทำให้อ่อนคล้ายวุ้น ใช้ทำเป็นอาหาร เช่น แกงร้อน, เส้นแกงร้อน ก็เรียก.