ผลการค้นหา

ไถย,ไถย-

หมายถึง[ไถยะ-] น. ความเป็นขโมย เช่น ไถยจิต. (ป. เถยฺย).

อทินนาทายี

หมายถึงน. ผู้ถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้, ขโมย. (ป.).

พล่า

หมายถึง[พฺล่า] น. เครื่องกับข้าวชนิดหนึ่ง คล้ายยำ มักใช้เนื้อดิบ ทำให้สุกด้วยของเปรี้ยวเช่นมะนาว.

เถย,เถย-

หมายถึง[เถยยะ-] น. ความเป็นขโมย (มักใช้นำหน้าสมาส). (ป. เถยฺย).

ล่อตา

หมายถึงว. ชวนให้อยากได้ เช่น วางกระเป๋าสตางค์ไว้บนโต๊ะล่อตาขโมย.

อีหรอบเดียวกัน

หมายถึง(สำ) ว. ทำนองเดียวกัน, แบบเดียวกัน, (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น พ่อเป็นขโมย ลูกก็อีหรอบเดียวกัน.

ลักเลียม

หมายถึงก. ทำทีเล่นทีจริงพอเจ้าของเผลอก็ขโมยเอาไว้.

ใส่ร้าย,ใส่ร้ายป้ายสี

หมายถึงก. หาความร้ายป้ายผู้อื่นให้ได้รับความเสียหาย เช่น เขาใส่ร้ายฉันว่าขโมยของเพื่อน.

ล้วงคอ,ล้วงคองูเห่า

หมายถึง(ปาก) ก. บังอาจลักขโมยหรือล่อลวงเอาทรัพย์สินเป็นต้นจากผู้ที่น่าเกรงขาม.

ดัสกร

หมายถึง[ดัดสะกอน] (แบบ) น. ข้าศึก. (ส. ตสฺกร; ป. ตกฺกร ว่า โจร, ขโมย).

โจรกรรม

หมายถึง[โจระกำ, โจนระกำ] น. การลัก, การขโมย, การปล้น. (ส.; ป. โจรกมฺม).

โมษะ

หมายถึง[-สะ-] น. โจร, ขโมย. (ส.; ป. โมส, โมสก).