ตัวกรองผลการค้นหา
ฟันดาบ
หมายถึงน. การต่อสู้กันด้วยดาบ เช่น เขาเก่งในทางฟันดาบ.
เข็ดเขี้ยว
หมายถึงก. ไม่กล้าสู้เพราะเคยต่อสู้กัน แล้วสู้ไม่ได้.
ต้านทาน
หมายถึงก. ขัดขวาง, ยับยั้ง, ต่อสู้ยันไว้.
ละเลงเลือด
หมายถึงว. อาการที่ต่อสู้กันจนเลือดออกมากเปรอะไปด้วยกัน เช่น ทั้ง ๒ ฝ่ายต่อสู้กันถึงขั้นละเลงเลือด.
พาหุยุทธ์
หมายถึงน. การต่อสู้ด้วยแขน, การชกมวย, การปลํ้า. (ป.).
ถึงเป็นถึงตาย
หมายถึงว. อย่างเอาจริงเอาจังเกินไป, อย่างรุนแรง เช่น ต่อสู้กันอย่างถึงเป็นถึงตาย.
บุคคลธรรมดา
หมายถึง[บุกคน-] น. คน, มนุษย์ปุถุชน.
ทิพยมานุษ
หมายถึงน. ครึ่งเทพครึ่งมนุษย์. (ส.).
รบรา
หมายถึงก. ต่อสู้กัน เช่น รบราฆ่าฟันกันเอง.
เข่าลอย
หมายถึงน. ท่าต่อสู้ของกีฬามวยไทยโดยกระโดดให้ตัวลอยแล้วใช้เข่ากระแทกคู่ต่อสู้.
พิฆน์
หมายถึงน. อุปสรรค; เครื่องกีดขวาง, แก่ง. (ส. วิฆน).
ประยุทธ์
หมายถึงก. รบ, ต่อสู้. (ส. ปฺรยุทฺธ).