ผลการค้นหา

พรหมินทร์

หมายถึง[พฺรมมิน] น. พรหมผู้เป็นใหญ่. (ส.).

ปิตามหะ

หมายถึง[-มะหะ] น. ปู่; นามพระพรหม. (ป.).

สุทธาวาส

หมายถึงน. ชื่อพรหมโลกซึ่งเป็นที่ที่พระอนาคามีไปเกิด. (ป.).

วัติ

หมายถึง[วัด, วัดติ] น. วดี, รั้ว. (ป. วติ).

พรหมบถ

หมายถึงน. ทางไปสู่พระพรหม, ทางไปสู่ความดีสูงสุด. (ส.).

พรหมพันธุ์

หมายถึงน. “วงศ์พรหม” คือพราหมณ์โดยตระกูล คือ พราหมณ์เลว. (ส.).

พรหมพักตร์

หมายถึงน. ยอดเครื่องสูงหรือยอดสิ่งก่อสร้างที่เป็นหน้าพรหม ๔ ด้าน.

แดนไตร

หมายถึงน. โลกทั้ง ๓ ได้แก่ กามภพ คือภพของเทวดาลงมา, รูปภพ คือภพของพรหมที่มีรูป, อรูปภพ คือภพของพรหมที่ไม่มีรูป; หรือ สวรรค์ มนุษยโลก และบาดาล.

พิสมัยเรียงหมอน

หมายถึงน. ชื่อวิธีรำท่าหนึ่งอยู่ในลำดับว่า พรหมนิมิต พิสมัยเรียงหมอน. (ฟ้อน).

อสัญญีสัตว์

หมายถึงน. พรหมพวกหนึ่งมีรูปแต่ไม่มีสัญญา ดังมีกล่าวไว้ในไตรภูมิกถา. (ป. อสญฺสตฺต).

หงสรถ

หมายถึง[หงสะรด] น. พระผู้มีหงส์เป็นพาหนะ คือ พระพรหม.

พรหมปุโรหิต

หมายถึงน. พราหมณ์ชั้นสูง; ชื่อพรหมหมู่หนึ่งอยู่ในสวรรค์อันสูงกว่าชั้นพรหมปาริสัช; ชื่อคัมภีร์แพทย์ว่าด้วยต้นเหตุที่มนุษย์เกิด. (ส.).