ค้นเจอ 808 รายการ

ผ้าแพร

หมายถึงน. ผ้าไหมชนิดหนึ่ง.

แก้ผ้า

หมายถึงก. เอาผ้าที่นุ่งอยู่ออกจากตัว, เปลือยกายไม่นุ่งผ้า, เช่น เด็กนอนแก้ผ้า เด็กแก้ผ้าวิ่งโทง ๆ.

ม้วน

หมายถึงก. หมุนพันเข้าไปให้มีลักษณะกลมอย่างรูปทรงกระบอก. น. ลักษณนามเรียกสิ่งของเช่นผ้าหรือกระดาษที่ขดหรือพันห่อตัวอยู่ เช่น ผ้าม้วนหนึ่ง กระดาษ ๒ ม้วน.

เนื้อผ้า

หมายถึง(สำ) น. ความจริง เช่น ว่าไปตามเนื้อผ้า.

ผ้าต่วน

หมายถึงน. ชื่อผ้าแพรชนิดหนึ่ง เนื้อเกลี้ยงเป็นมันด้านเดียว ทอเป็นลายสอง.

ผ้าสาลู

หมายถึงน. ผ้าขาวบางเนื้อละเอียด, ในปัจจุบันอนุโลมเรียกผ้าขาวบางเนื้อนุ่ม มักใช้ทำเป็นผ้าอ้อมว่า ผ้าสาลู ด้วย.

ผ้าหางกระรอก

หมายถึงน. ชื่อผ้าชนิดหนึ่งที่ทอด้วยด้ายหรือไหมต่างสี ฟั่นเป็นเกลียวเสียก่อน เมื่อทอแล้วมีลายแลดูดังลายหางกระรอก.

ผ้าชุบสรง

หมายถึงน. ผ้าผลัดอาบน้ำเจ้านายหรือพระสงฆ์.

ผ้านวม

หมายถึงน. ผ้าห่มที่มีของอ่อนนุ่มเช่นสำลีอยู่ข้างในเพื่อให้ความอบอุ่น.

ผ้าสันถัต

หมายถึงน. ผ้าที่พระภิกษุรองนั่ง.

ผ้าเพลาะ

หมายถึงน. ผ้า ๒ ผืนที่เย็บข้างต่อริมติดกันให้กว้างออก.

ผ้าม่วง

หมายถึงน. ผ้าไหมสำหรับผู้ชายนุ่ง มีสีม่วงครามหรือม่วงชาดเป็นต้น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ