ผลการค้นหา

เลอภพ

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ปกครองภพ.

บุตรา

หมายถึง[บุดตฺรา] (กลอน) น. บุตร.

บุษบา

หมายถึง[บุดสะ-] (กลอน) น. ดอกไม้.

บุตรบุญธรรม

หมายถึง[บุดบุนทำ] (กฎ) น. บุตรของผู้อื่นที่บุคคลได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรของตน.

บุตรี

หมายถึง[บุดตฺรี] น. ลูกผู้หญิง. (ส. ปุตฺรี).

บุษป,บุษป-,บุษปะ

หมายถึง[บุดสะปะ] น. ดอกไม้. (ส.).

บุราณทุติยิกา

หมายถึง[บุรานะ-] น. เมียที่มีอยู่ก่อนบวช. (ป.).

ปกรณัม

หมายถึง[ปะกะระนำ] น. ปกรณ์, เรื่อง, เช่น ปักษีปกรณัม. (ส. ปฺรกรณ; ป. ปกรณ).

เลอสรวง

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองสวรรค์.

เลอหล้า

หมายถึง(วรรณ) น. ผู้ครองโลก.

บุพวิเทหทวีป

หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันออกของเขาพระสุเมรุ เป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.

หะแห้น

หมายถึง(วรรณ) ว. เสียงร้องของสัตว์ดังเช่นนั้น.