ตัวกรองผลการค้นหา
คน
หมายถึงน. มนุษย์.
หมายถึงก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ ให้เข้ากัน.
กูฏ,กูฏา
หมายถึง[กูด, กูตา] (แบบ) น. ยอด. (ป., ส.).
ขัดเขมร
หมายถึงก. ถกเขมร เช่น ทะเลาะกูกำหมัดขัดเขมร. (ดึกดำบรรพ์).
ลางเนื้อชอบลางยา
หมายถึงน. ยาอย่างเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง; (สำ) ของสิ่งเดียวกัน ถูกกับคนหนึ่ง แต่ไม่ถูกกับอีกคนหนึ่ง.
ภัญชะ
หมายถึงก. ทำให้แตก, หัก. (ป., ส.).
ผัวะ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงไม้หักหรือเสียงตบ.
พัทธยา
หมายถึงน. จำนวนที่หักหรือริบเอาไว้เป็นภาคหลวง.
อกไก่
หมายถึงน. ไม้เครื่องบนที่พาดเบื้องบนเป็นสันหลังคาเหนือใบดั้ง.
ไม้หกเหียน
หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นหักลงดิน แล้ววกกลับขึ้นมา.
นรชาติ
หมายถึงน. คน, หมู่คน.
นรากร