ผลการค้นหา

คต,-คต

หมายถึง[-คะตะ, -คด] ก. ถึงแล้ว, ไปแล้ว, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น ตถาคต สุคต สวรรคต ทิวงคต. (ป.).

นฤมิต

หมายถึง[นะรึ-] ก. สร้าง, แปลง, ทำ. (ส. นิรฺมิต; ป. นิมฺมิต).

นิมิต

หมายถึงก. นิรมิต, สร้าง, แปลง, ทำ. (ป. นิมฺมิต; ส. นิรฺมิต).

ติตติกะ

หมายถึง[ติด-] (แบบ) ว. มีรสขม. (ป.).

เหมันต,เหมันต-,เหมันต์

หมายถึง[เหมันตะ-] น. ฤดูหนาว ในคำว่า ฤดูเหมันต์, เหมันตฤดู ก็ว่า. (ป., ส.).

ติตถะ

หมายถึง[ติด-] (แบบ) น. ดิตถ์, ท่านํ้า. (ป.).

วิภูษิต

หมายถึงว. แต่งแล้ว, ประดับแล้ว. (ส.; ป. วิภูสิต).

ศีตกาล

หมายถึงน. ฤดูหนาว. (ส.; ป. สีตกาล).

ภูษิต

หมายถึงก. ประดับ, แต่ง. (ส.; ป. ภูสิต).

อมตบท

หมายถึงน. ทางพระนิพพาน. (ป. อมตปท; ส. อมฺฤตปท).

ตติย,ตติย-

หมายถึง[ตะติยะ-] ว. ที่ ๓, คำรบ ๓, มักใช้ประกอบหน้าคำอื่น เช่น ตติยวาร. (ป.).

เสลบรรพต

หมายถึงน. ภูเขาหิน. (ป. เสลปพฺพต; ส. ไศลปรฺวต).