ผลการค้นหา

เมี่ยง

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นชา. [ดู ชา ๑ (๑)].

ด้านไม้

หมายถึงก. ถูกตีมากจนชินเลยไม่รู้จักหลาบจำ.

จืดตา

หมายถึงว. ไม่เข้ม, ไม่เด่น, เบื่อเพราะชินตา.

อภิชฌา

หมายถึง[อะพิดชา] น. ความโลภ, ความอยากได้. (ป.).

วิสัญญีวิทยา

หมายถึงน. วิชาที่ว่าด้วยการให้ยาชาและยาสลบ.

อุปัชฌาย,อุปัชฌาย-,อุปัชฌาย์,อุปัชฌายะ

หมายถึง[อุปัดชายะ-, อุบปัดชายะ-, อุปัดชา, อุบปัดชา] น. พระเถระผู้เป็นประธานการบวชกุลบุตรในพระพุทธศาสนา. (ป.; ส. อุปาธฺยาย).

วิสัญญีแพทย์

หมายถึงน. แพทย์ผู้เชี่ยวชาญการให้ยาชาและยาสลบ.

สุชา,สุชาดา

หมายถึงน. ผู้มีกำเนิดดี, ลูกผู้มีสกุลดี. (ป. สุ + ชา, สุ + ชาต).

ประชาธิปไตย

หมายถึง[ปฺระชาทิปะไต, ปฺระชาทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองที่ถือมติปวงชนเป็นใหญ่, การถือเสียงข้างมากเป็นใหญ่. (ส. ปฺรชา + ป. อธิปเตยฺย).

สลักเต้

หมายถึง[สะหฺลัก-] น. ใบชา. (ข. สฺลึกแต).

หนาวเหน็บ

หมายถึงว. หนาวมากจนรู้สึกชาคล้ายเป็นเหน็บ.

ฉ่อย

หมายถึงน. ชื่อเพลงสำหรับว่าแก้กันระหว่างชายกับหญิง เป็นเพลงที่นิยมว่าปากเปล่าโดยอาศัยปฏิภาณเป็นสำคัญ เมื่อว่าจบบทแล้ว ลูกคู่จะรับพร้อมกันว่า ชา ฉา ชา ฉาด ชา หน่อยแม่.