ตัวกรองผลการค้นหา
ร้อนหู
หมายถึงก. เดือดร้อนเพราะได้ยินได้ฟังเรื่องราวที่ทำให้ไม่สบายใจ.
รุ่มร้อน
หมายถึงก. กลัดกลุ้มด้วยร้อนใจ, ร้อนรุ่ม ก็ว่า.
ลมร้อน
หมายถึงน. ลมที่นำความร้อนมาด้วย.
ร้อนอาสน์
หมายถึง(สำ) ก. มีเหตุหรือมีเรื่องเดือดร้อนทำให้อยู่เฉยไม่ได้.
ตัวร้อน
หมายถึงน. อาการของร่างกายที่มีอุณหภูมิสูงกว่าปรกติ.
อนาทร
หมายถึง[อะนาทอน] ก. เป็นทุกข์เป็นร้อน, ร้อนอกร้อนใจ, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่อนาทร อย่าอนาทร หมายความว่า ไม่เป็นทุกข์เป็นร้อน อย่าร้อนอกร้อนใจ.
ฦๅชา
หมายถึง(โบ) ก. ลือชา.
เดือนร้อน
หมายถึงน. หน้าร้อน.
เมี่ยง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. ต้นชา. [ดู ชา ๑ (๑)].
อบอ้าว
หมายถึงว. ร้อนไม่มีลม.
อุษณกาล
หมายถึงน. ฤดูร้อน.
คิมหันต์