ผลการค้นหา

เทพย,เทพย-

หมายถึง[เทบพะยะ-] (โบ) น. เทวดา.

เทพีปักษี

หมายถึงน. ชื่อโรคซึ่งเกิดแก่เด็ก ตำราแพทย์แผนโบราณว่าทำให้มีอาการท้องขึ้น มือเท้าเย็น ศีรษะร้อน.

วาสุเทพ

หมายถึงน. ชื่อพระนารายณ์ปางพระกฤษณะ. (ส.).

พลเทพ

หมายถึง[พนละ-] น. ชื่อตำแหน่งจตุสดมภ์ตำแหน่งหนึ่ง คือ เสนาบดีฝ่ายเกษตร.

กามเทพ

หมายถึงน. เทพเจ้าแห่งความรัก. (ป.).

อติเทพ

หมายถึงน. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น ๆ.

เทพ,เทพ,เทพ-

หมายถึง[เทบ, เทบพะ-] น. เทวดา. (ป., ส. เทว).

เทพ

หมายถึงน. สมณศักดิ์พระราชาคณะสูงกว่าชั้นราช ตํ่ากว่าชั้นธรรม เรียกว่า ชั้นเทพ เช่น พระเทพโมลี.

เทพนิยาย

หมายถึงน. เรื่องราวหรือตำนานเกี่ยวกับเทวดา.

เทพบุตร

หมายถึง[เทบพะบุด] น. เทวดาผู้ชาย. (ส.).

เทพาธิบดี

หมายถึงน. เจ้าแห่งเทวดา, พระอิศวร. (ป., ส.).

เทพี

หมายถึงน. เทวี, เรียกหญิงที่ทำหน้าที่โปรยพืชพรรณธัญญาหารในพิธีแรกนาว่า นางเทพี, หญิงที่ชนะประกวดความงาม เช่น เทพีสงกรานต์.