ค้นเจอ 105 รายการ

ซรอกซรัง

หมายถึง[ซฺรอกซฺรัง] (แบบ) ก. ซุกซ่อน, ซ่อนเร้น, เช่น อย่าทันเห็นแม่ออก ชีสู่ซรอกซรังไป. (ม. คำหลวง กุมาร), ซอกซัง ก็ว่า.

ติกาหรัง

หมายถึง[-หฺรัง] น. เรือนแก้ว. (ช.).

ปรัง

หมายถึง[ปฺรัง] น. เรียกนาที่ต้องทำในฤดูแล้งว่า นาปรัง. (ข. ปฺรัง ว่า ฤดูแล้ง). ว. เกินเวลา, เกินกำหนด, เช่น จมปรัง ว่า อยู่เกินเวลา.

ปัดรังควาน

หมายถึงก. ทำพิธีขับไล่ผี, โดยปริยายหมายถึงขับไล่อัปรีย์จัญไรให้พ้นไป.

รวงรัง

หมายถึงน. รัง.

รองรัง

หมายถึงว. มีสำรองไว้เผื่อขาดแคลน, มีสำรองไว้ไม่ให้ขาด, เช่น อาหารรองรัง.

รังดุม

หมายถึงน. ช่องที่เจาะสำหรับขัดลูกดุม.

รังแต่

หมายถึงสัน. มีแต่, ล้วนแต่, เป็นที่, (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น รังแต่คนจะนินทา รังแต่เขาจะหัวเราะเยาะ.

รังนก

หมายถึงน. รังของนกอีแอ่นชนิดหนึ่ง เมื่อแช่นํ้ามีลักษณะคล้ายวุ้น กินได้.

รังนาน

หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง, รางนาน ก็เรียก. (พจน. ๒๔๙๓).

รังเพลิง

หมายถึงน. ส่วนท้ายของลำกล้องปืนเป็นที่บรรจุลูกปืนในตำแหน่งพร้อมที่จะจุดชนวน.

รังวัด

หมายถึงก. สำรวจพื้นที่กว้างยาว, วัดที่ดิน; (กฎ) วัดปักเขตและทำเขต จดหรือคำนวณเนื้อที่ เพื่อให้ทราบที่ตั้งแนวเขตที่ดิน หรือทราบที่ตั้งและเนื้อที่ของที่ดิน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ