ตัวกรองผลการค้นหา
บัวถลา
หมายถึงน. บัวควํ่าที่ลาหรือยืดอ่อนออกไป.
บัวบาท
หมายถึงน. เท้าที่มีบัวรอง, หมายเอาเท้าผู้มีบุญอย่างพระพุทธเจ้า นิยมว่าพระพุทธเจ้ามีดอกบัวผุดขึ้นรับพระบาท, ใช้เลือนมาหมายถึงพระบาทของพระเจ้าแผ่นดินด้วย.
บัวสวรรค์
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Gustavia gracillima Miers ในวงศ์ Lecythidaceae ดอกสีชมพูแก่ กลีบดอกซ้อนกันเป็นชั้น ๆ เหมือนดอกบัว.
หัวบัว
หมายถึงน. หัวนมหญิง.
แม่สายบัวแต่งตัวค้าง
หมายถึง(สำ) น. ผู้หญิงที่แต่งตัวคอยผู้มารับออกนอกบ้าน แต่เขาไม่มาตามนัด.
ฝักบัว
หมายถึงน. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
กบบัว
หมายถึงน. ชื่อกบชนิด Rana erythraea ในวงศ์ Ranidae ตัวสีเขียว ขนาดเล็กกว่ากบนา มักอาศัยอยู่ตามกอบัว จึงมีผู้เรียกว่า เขียดบัว และร้องเสียงจิ๊ก ๆ บางครั้งจึงเรียกว่า เขียดจิก.
กลีบบัว
หมายถึงน. เรียกพานที่ริมปากทำเป็นรูปกลีบบัวโดยรอบว่า พานกลีบบัว.
กินนรเก็บบัว
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง ตัวอย่างว่า ฉิใจฉะใจกระไรสมร หวังสวาทปลิดสวาทบำราศจร ตัดอาลัยตัดอาวรณ์ให้นอนเดียว.
คอบัว
หมายถึงน. ปกเสื้อแบบติดคอ ปลายปกมน
สายบัว
หมายถึงน. ก้านดอกบัวสายที่เป็นเส้นยาว ๆ มีลักษณะอ่อน ไม่มีหนาม ใช้กินเป็นผัก.
หญ้าบัว
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Xyris indica L. ในวงศ์ Xyridaceae ขึ้นตามทุ่งนาและที่ลุ่ม ดอกสีเหลือง ใช้ทำยาได้.