ผลการค้นหา

บงกช

หมายถึง[บงกด] น. บัว. (ป., ส. ปงฺกช).

บงกชกร

หมายถึง[-กดชะกอน] (กลอน) น. มือมีรูปอย่างดอกบัวตูม, กระพุ่มมือ, มือ เช่น กระพุ่มบงกชกร. (เพชรมงกุฎ).

บงสุ,บงสุ-,บงสุ์

หมายถึง(แบบ) น. ฝุ่น, ละออง, ธุลี. (ป. ปํสุ; ส. ปำสุ).

บงสุกุล

หมายถึงน. เรียกผ้าที่พระภิกษุชักออกจากศพว่า ผ้าบงสุกุล, โดยปรกติใช้ว่า บังสุกุล. (ดู บังสุกุล). (ป. ปํสุกูล ว่า ฝั่งแห่งฝุ่น, กองฝุ่น, คลุกฝุ่น).

แบงก์

หมายถึง(ปาก) น. ธนาคาร. (อ. bank); ธนบัตร. (อ. bank note).

จับงูข้างหาง

หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่เสี่ยงต่ออันตราย.

ตระแบง

หมายถึง[ตฺระ-] ก. ผูกไขว้, ผูกบิด. (ข. ตฺรแบง ว่า ผูกไขว้ด้วยไม้ขันชะเนาะ).

สบง

หมายถึง[สะบง] น. ผ้านุ่งของภิกษุสามเณร. (ข. สฺบ่ง).

น้ำอาบงัว

หมายถึงน. นํ้าฝนที่ตกชะดินไหลลงมา มีสีเหลืองเข้ม.

บงสุกูลิก

หมายถึงน. ผู้ใช้ผ้าบังสุกุลเป็นวัตร, เป็นชื่อธุดงค์ประการหนึ่งของภิกษุผู้ใช้ผ้าเฉพาะที่เก็บได้จากกองฝุ่นกองหยากเยื่อมาทำเป็นเครื่องนุ่งห่ม คือ ไม่ใช้ผ้าที่ชาวบ้านถวาย. (ป. ปํสุกูลิก).

บาทบงสุ์

หมายถึง[บาดทะ-] น. ละอองเท้า. (ป. ปาทปํสุ).

บุษบง

หมายถึง[บุดสะ-] (กลอน) น. ดอกไม้.