ตัวกรองผลการค้นหา
ไม้ล้มเงาหาย
หมายถึง(สำ) น. คนที่เคยมีวาสนาเมื่อตกตํ่าลงผู้ที่มาพึ่งบารมีก็หายหน้าไป.
ทะท่าว
หมายถึงก. ล้ม, ทบ, ซํ้า, ยอบ, เติม.
พิธีแตก
หมายถึง(ปาก) ว. เสียเรื่อง, ล้มเหลว.
กะโรกะเร
หมายถึงก. ง่อนแง่น, จวนจะล้ม. (ปาเลกัว).
ประดาตาย
หมายถึงว. แทบตาย ในความว่า แทบล้มประดาตาย.
หกล้ม
หมายถึงก. ล้มลง, ทรุดตัวลงเพราะเสียการทรงตัว.
หงายบาตร
หมายถึง(สำ) น. สังฆกรรมที่คณะสงฆ์ประกาศยกโทษให้แก่คฤหัสถ์ที่เคยถูกประกาศคว่ำบาตรมาแล้ว ด้วยการยอมรับบิณฑบาตเหมือนเดิม.
หน้าหงาย
หมายถึงว. อาการที่หน้าเงยแหงนขึ้น เช่น เขาถูกชกหน้าหงาย; โดยปริยายหมายถึงอาการที่ถูกว่าย้อนกลับมาจนเสียหน้า เช่น ตั้งใจจะไปขอยืมเงินเขา เขาบอกว่าหนี้เก่าก็ไม่ได้ชำระยังจะมาขอยืมอีก เลยต้องหน้าหงายกลับมา; ที่ผิดไปจากที่คาดหวังไว้มาก เช่น เขาคุยว่าสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้แน่ ๆ แต่พอประกาศผลแล้วไม่ได้ ก็หน้าหงายกลับมา.
คะมำ
หมายถึงก. ล้มควํ่า, อาการที่หัวพุ่งไปเพราะสะดุด.
ระเนน
หมายถึงว. อาการที่ล้มทับกัน, อาการที่เอนราบทับกัน.
ค้ำ
หมายถึงก. เอาไม้ง่ามเป็นต้นยันไว้เพื่อไม่ให้ทรุด ไม่ให้ล้มหรือไม่ให้เข้ามา.
โค่น
หมายถึงก. ล้มหรือทำให้ล้มลง เช่น ต้นไม้โค่น โค่นต้นไม้, ทลายลง เช่น ยอดปรางค์โค่น, โดยปริยายหมายความว่า ทำให้หมดไปหรือสิ้นไป เช่น โค่นอำนาจ.