ผลการค้นหา

กระบูร

หมายถึง[-บูน] ก. ประดับ, แต่ง. (แผลงมาจาก กบูร).

กวี

หมายถึง[กะวี] น. ผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญในศิลปะการประพันธ์บทกลอน จำแนกเป็น ๔ คือ ๑. จินตกวี แต่งโดยความคิด ๒. สุตกวี แต่งโดยได้ฟังมา ๓. อรรถกวี แต่งตามความจริง ๔. ปฏิภาณกวี แต่งกลอนสด. (ป.).

บรัด

หมายถึง[บะหฺรัด] ก. แต่ง. น. เครื่องแต่ง, เครื่องประดับ, เช่น อันควรบรัดแห่งพระองค์. (ม. คำหลวง นครกัณฑ์).

กถามรรค

หมายถึง[-มัก] น. ลาดเลาแห่งกถา ได้แก่เรื่องที่แต่งตามอัตโนมัติของผู้แต่งว่าด้วยธรรมนั้น ๆ. (ส. กถา + มรฺค ว่า ทาง).

คำขวัญ

หมายถึงน. ถ้อยคำที่แต่งขึ้นเพื่อเตือนใจหรือเพื่อให้เป็นสิริมงคล.

เดินทุ่ง

หมายถึงก. ตะลุยไป (ใช้ในการอ่าน แต่ง หรือแปลหนังสือ).

พนมศพ

หมายถึงน. การทำศพหรือการแต่งศพที่เป็นงานใหญ่.

มัณฑน,มัณฑน-,มัณฑนา

หมายถึง[มันทะนะ-] น. เครื่องประดับ; การแต่ง. (ป., ส.).

กรอ

หมายถึงก. แต่งให้เรียบ เช่น กรอฟัน กรอไม้.

ซอยผม

หมายถึงก. ตัดแต่งผมให้มีรูปทรงต่าง ๆ.

สังขต,สังขต-,สังขตะ

หมายถึง[-ขะตะ-] ว. ที่ปรุงแต่งขึ้น (ใช้ในทางศาสนา). (ป.).

วิภูษา

หมายถึงน. เครื่องประดับ, เครื่องแต่ง. (ส.; ป. วิภูสา).