ตัวกรองผลการค้นหา
จุดจบ
หมายถึงน. วาระสุดท้าย, ตอนสุดท้าย; ความตาย.
วิภาค
หมายถึงน. การแบ่ง, การจำแนก; ส่วน, ตอน. (ป., ส.).
อังก์
หมายถึงน. องก์, ตอนหนึ่งของเรื่องละคร. (ป.).
จุดลูกน้ำ
หมายถึงน. เครื่องหมายวรรคตอนรูปดังนี้ , สำหรับคั่นวรรคตอนของข้อความ, จุลภาค ก็เรียก.
ตบหัวลูบหลัง
หมายถึง(สำ) ก. ทำหรือพูดให้กระทบกระเทือนใจในตอนแรกแล้วกลับทำหรือพูดเป็นการปลอบใจในตอนหลัง.
ไรฟัน
หมายถึงน. แนวฟันตอนที่เหงือกหุ้ม.
องก์
หมายถึงน. ตอนหนึ่ง ๆ ในบทละคร แต่ละตอนอาจมีเพียงฉากเดียวหรือหลายฉากก็ได้. (ป., ส. องฺก).
เถียง
หมายถึงก. พูดโต้, พูดแย้ง, พูดโต้แย้ง; ขัดกัน เช่น เรื่องนี้ความตอนต้นกับตอนปลายเถียงกัน.
ส้นรองเท้า
หมายถึงน. ส่วนล่างตอนท้ายของรองเท้าที่รองรับส้น.
หัวเถิก
หมายถึงว. มีผมที่หัวตอนหน้าผากร่นสูงขึ้นไป.
หัวเลี้ยว
หมายถึงน. ทางตอนที่โค้งหรือคดไปจากแนวตรง, เลี้ยว ก็ว่า.
หัวหมู
หมายถึงน. ส่วนของไถตอนที่ปลายสอดติดผาล.