ค้นเจอ 313 รายการ

โลกัตถจริยา

หมายถึง[โลกัดถะจะ-] น. ความประพฤติเป็นประโยชน์แก่โลก. (ป. โลก + อตฺถ + จริยา).

โลกุตร-

หมายถึง[โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก, เช่น โลกุตรธรรม เรื่องโลกุตระ.

ภัสสร

หมายถึง[พัดสอน] น. แสงสว่าง, รัศมี. (ป.).

โลกุตระ

หมายถึง[โลกุดตะระ] ว. เหนือโลก, พ้นวิสัยของโลก, เช่น โลกุตรธรรม เรื่องโลกุตระ.

รัศมี

หมายถึงน. แสงสว่างที่พวยพุ่งออกจากจุดกลาง, แสงสว่าง; เส้นที่ลากจากจุดศูนย์กลางของวงกลมไปถึงเส้นรอบวง. (ส.; ป. รํสิ).

ภูดล

หมายถึงน. พื้นโลก, แผ่นดิน. (ส.).

โลกิย,โลกิย-,โลกิยะ,โลกีย์

หมายถึงว. เกี่ยวกับโลก, ทางโลก, ธรรมดาโลก, ของโลก, ตรงข้ามกับ โลกุตระ, เช่น โลกิยธรรม เรื่องโลกิยะ, โดยปริยายหมายถึงที่เกี่ยวกับกามารมณ์ เช่น เรื่องโลกีย์. (ป.; ส. เลากฺย).

ชีวโลก

หมายถึงน. โลกของสัตว์เป็น, ตรงข้ามกับ โลกผี; เหล่าสัตว์, มนุษยชาติ. (ส.).

โลกเชษฐ์

หมายถึง[โลกกะ-] น. “ผู้เป็นใหญ่ในโลก” คือ พระพุทธเจ้า. (ส. โลกเชฺยษฺ; ป. โลกเชฏฺ).

ลบโลก

หมายถึงว. เป็นใหญ่ปราบได้ตลอดโลก.

ศูนย์สูตร

หมายถึงน. ชื่อเส้นสมมุติที่ลากรอบโลก แบ่งโลกออกเป็น ๒ ซีก คือ ซีกโลกเหนือกับซีกโลกใต้ จุดทุกจุดบนเส้นศูนย์สูตรอยู่ห่างจากขั้วโลกทั้ง ๒ เท่ากัน.

รังสิ,รังสี

หมายถึงน. แสง, แสงสว่าง. (ป. รํสิ; ส. รศฺมี).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ