ตัวกรองผลการค้นหา
ข้างเคียง
หมายถึงว. ที่อยู่ใกล้ ๆ, ที่สนิทชิดชอบกันมาก, เช่น คนข้างเคียง.
รักตีลาย
หมายถึงน. น้ำรักผสมสมุก เคี่ยวให้งวดจนจับเป็นก้อน เพื่อนำไปกดลงในแม่พิมพ์ทำเป็นลวดลายต่าง ๆ.
วัลลภ
หมายถึง[วันลบ] น. คนสนิท, ผู้ชอบพอ, คนโปรด, คนรัก. (ป., ส.).
มหาละลวย
หมายถึงน. ชื่อมนตร์สำหรับเป่าให้คนหลงรัก.
บ่างช่างยุ
หมายถึง(สำ) น. คนที่ชอบพูดส่อเสียดยุยงให้เขาแตกกัน.
น้ำนิ่งไหลลึก
หมายถึง(สำ) น. คนที่มีท่าหงิม ๆ มักจะมีความคิดลึกซึ้ง.
เสน่ห์
หมายถึง[สะเหฺน่] น. ลักษณะที่ชวนให้รัก เช่น เธอเป็นคนมีเสน่ห์; วิธีการทางไสยศาสตร์ที่ทำให้คนอื่นรัก เช่น เขาถูกเสน่ห์.
รักเช็ด
หมายถึงน. น้ำรักที่เคี่ยวให้งวดและเหนียว ใช้ทาสำหรับปิดทองคำเปลว.
สัตบถ
หมายถึงน. ทางที่ถูก, คติที่ชอบ. (ส.).
สัมมาสติ
หมายถึงน. ความระลึกชอบ. (ป.).
หมาหัวเน่า
หมายถึง(สำ) น. คนซึ่งเป็นที่รังเกียจของคนอื่นจนไม่สามารถเข้ากับใครได้, คนที่ไม่มีใครรักหรือคบหา.
สัมมาจริยา
หมายถึงน. การประพฤติชอบ. (ป.).