ตัวกรองผลการค้นหา
เลปกร
หมายถึง[เลปะกอน] น. ช่างอิฐ, ช่างปูน. (ป.).
บัวโรย
หมายถึงว. สีกลีบบัวแห้งหรือสีปูนแห้ง.
ปูนแดง
หมายถึงน. ปูนสุกที่เมื่อผสมกับผงขมิ้นและนํ้าจะเป็นสีแดง สำหรับป้ายพลูกินกับหมาก.
ผนัง
หมายถึง[ผะหฺนัง] น. ฝาที่ก่ออิฐถือปูน, ฝาทึบที่โบกปูน, โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ผนังถ้ำ.
ถือปูน
หมายถึงก. เอาปูนโบกอิฐหรือสิ่งอื่นที่ก่อขึ้น.
สิ่งก่อสร้าง
หมายถึงน. อาคารบ้านเรือนเป็นต้นที่สร้างโดยใช้อิฐและปูนเป็นส่วนใหญ่.
ฉาบ
หมายถึงก. ทา เกลือก หรือเคลือบแต่ผิว ๆ เช่น ฉาบปูน ฉาบกล้วย.
ข้าวเสียแม่ซื้อ
หมายถึงน. ข้าวปั้นเป็นก้อน แล้วทาปูน ขมิ้น เขม่า คราม เป็นต้น จำนวน ๓-๕ ก้อน นำมาวนตัวเด็กที่ป่วย เป็นการปัดรังควาน แล้วโยนข้าวทีละก้อนให้ข้ามหลังคาเรือน เพื่อทิ้งให้แม่ซื้อ.
ชุกชี
หมายถึง[ชุกกะ-] น. ฐานปูนสำหรับประดิษฐานพระประธานเป็นต้น, จุกชี ก็ว่า.
จีบพลู
หมายถึงก. ม้วนพลูที่ป้ายปูนไว้แล้วให้เป็นรูปกรวย แล้วพันด้วยใยฝ้าย.
ข้าวปาด
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ขนมชนิดหนึ่ง คล้ายขนมเปียกปูน แต่เหนียวมาก.
ปูนปั้น
หมายถึงน. เรียกลวดลายประดับตามอาคารหรือสิ่งก่อสร้างที่ทำจากปูนว่า ลายปูนปั้น.