ตัวกรองผลการค้นหา
ขังขอก
หมายถึงน. ชาวเมือง.
ธานิน
หมายถึง(กลอน) น. เมือง.
เมืองหลวง
หมายถึงน. เมืองเป็นที่ตั้งรัฐบาล.
ถือบ้านถือเมือง
หมายถึงก. ครองเมือง.
ปู่ครู
หมายถึงน. ตำแหน่งสมณศักดิ์ครั้งกรุงสุโขทัยเป็นราชธานี.
ขง
หมายถึง(โบ) น. กรุง, บางทีเขียนเป็น โขง. (“กรุง” เป็น “ขุง” และเป็น “ขง” อย่าง ทุ่ง-ท่ง, มุ่ง-ม่ง).
พระเชื้อเมือง
หมายถึง(โบ) น. พระเสื้อเมือง, เทวดาที่รักษาบ้านเมือง.
ไม้ใกล้ฝั่ง
หมายถึง(สำ) ว. แก่ใกล้จะตาย.
เสาหลักเมือง
หมายถึงน. เสาที่สร้างขึ้นเป็นสัญลักษณ์ของเมือง มักทำด้วยไม้ชัยพฤกษ์.
ใกล้เกลือกินด่าง
หมายถึง(สำ) ก. มองข้ามหรือไม่รู้ค่าของดีที่อยู่ใกล้ตัวซึ่งจะเป็นประโยชน์แก่ตนกลับไปแสวงหาสิ่งอื่นที่ด้อยกว่า, อยู่ใกล้ผู้ใหญ่แต่กลับไม่ได้ดี.
พระเสื้อเมือง
หมายถึงน. เทวดาที่รักษาบ้านเมือง, ผีเสื้อเมือง หรือ เสื้อเมือง ก็เรียก, (โบ) พระเชื้อเมือง.
อุษาโยค
หมายถึงน. เวลาใกล้รุ่ง.