ผลการค้นหา

ปากเสียง

หมายถึงก. โต้เถียง, ทะเลาะ, ในคำว่า เป็นปากเสียง มีปากเสียง. น. ผู้พูดหรือโต้เถียงแทน เช่น ผู้แทนราษฎรเป็นปากเสียงของประชาชน.

ปากหมา

หมายถึงว. ชอบพูดจาว่าร้ายคนอื่น.

เย็บปาก

หมายถึง(ปาก) ก. ปิดปากเงียบไม่ยอมพูด.

ภาษาปาก

หมายถึงน. ภาษาพูดที่แสดงความคุ้นเคย ไม่เหมาะที่จะใช้เป็นพิธีรีตอง เช่น ตาแป๊ะ ตะบี้ตะบัน เทน้ำเทท่า.

อิก

หมายถึง(ปาก) ว. อีก.

ปากพล่อย

หมายถึงก. พูดโดยไม่คำนึงว่าเป็นเรื่องจริงหรือไม่จริง.

เป่าปาก

หมายถึงก. เอานิ้วมือใส่ปากแล้วเป่าให้เกิดเสียง; หายใจทางปากเพราะเหนื่อยมาก.

ผิดปาก

หมายถึงก. ผิดไปจากที่พูด เช่น ผิดปากว่าเสียเมื่อไหร่ ไม่ผิดปาก.

มีปากมีเสียง

หมายถึงก. ทะเลาะกัน, ทุ่มเถียงกัน.

ยัดปาก

หมายถึงก. อ้างว่าเป็นคำพูดของผู้ใดผู้หนึ่ง ทั้ง ๆ ที่ไม่ใช่.

ยืมปาก

หมายถึงก. อาศัยผู้อื่นพูดแทน เช่น ยืมปากครูขออนุญาตพ่อแม่ไปทัศนาจร.

วาดปาก

หมายถึงก. เอานิ้วมือป้ายสีผึ้งหรือใช้ลิปสติกลูบไล้ไปตามริมฝีปากให้ทั่ว.