ผลการค้นหา

พจี

หมายถึง[พะจี] น. คำพูด, ถ้อยคำ. (ป. วจี).

เอื้อน

หมายถึงก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, อึ้น หรือ เอิ้น ก็ว่า.

กถา

หมายถึง[กะ-] น. ถ้อยคำ, เรื่อง, คำอธิบาย, คำกล่าว. (ป.).

เอิ้น

หมายถึงก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, อื้น หรือ เอื้อน ก็ว่า.

อื้น

หมายถึงก. พูด, เรียก, เรียกร้อง, กล่าวถ้อยคำ, เอิ้น หรือ เอื้อน ก็ว่า.

บทเจรจา

หมายถึงน. คำที่ตัวละครพูดเป็นร้อยกรองหรือถ้อยคำธรรมดา.

มิจฉาวาจา

หมายถึงน. “การเจรจาถ้อยคำผิด” คือ ประพฤติวจีทุจริต. (ป.).

ทานบน

หมายถึง(โบ) น. ถ้อยคำหรือหนังสือสัญญาว่าจะไม่ประพฤติละเมิดตามเงื่อนไขที่ได้ให้ไว้, ทัณฑ์บน ก็ว่า.

แปรญัตติ

หมายถึงก. แก้ถ้อยคำหรือเนื้อความในร่างกฎหมายที่สภารับหลักการแล้ว.

จำอวด

หมายถึงน. การแสดงโดยใช้ถ้อยคำ ท่าทาง ชวนให้ตลกขบขัน.

หัวเรื่อง

หมายถึงน. ถ้อยคำหรือวลีที่แสดงสาระสำคัญของเรื่องซึ่งเขียนไว้ที่ต้นเรื่อง.

ล้างหู

หมายถึงก. ทำเป็นลืมเสียว่าเคยได้ยินเรื่องหรือถ้อยคำที่ระคายหู.