ผลการค้นหา

ภารโรง

หมายถึง[พาน-] น. ผู้รักษาและทำความสะอาดสถานที่.

ฟอก

หมายถึงก. ทำให้สะอาดหมดจด เช่น ฟอกผ้า ฟอกจิตใจ.

บริสุทธิ์ใจ

หมายถึงว. มีนํ้าใสใจจริง, มีใจใสสะอาด, เช่น ทำด้วยความบริสุทธิ์ใจ.

คัว

หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ทำให้สะอาด, ชำระล้าง, เช่น คัวปลา ว่า ขอดเกล็ดปลาแล้วผ่าท้องล้างให้สะอาด.

ซัก

หมายถึง(กฎ) ก. ทำให้สะอาดด้วยนํ้า; ไล่เลียงให้กระจ่างแจ้ง.

ฟอกผ้า

หมายถึงก. เอาสบู่เป็นต้นถูผ้าเพื่อให้สะอาด.

อสุจิ

หมายถึง[อะ-] ว. ไม่สะอาด, ไม่บริสุทธิ์; เรียกนํ้ากามว่า นํ้าอสุจิ. (ป.).

ผ่องแผ้ว

หมายถึงว. เปล่งปลั่ง, บริสุทธิ์, สะอาดหมดจด, เช่น จิตใจผ่องแผ้ว.

สังสุทธ์,สังสุทธิ

หมายถึง[-สุด, -สุดทิ] น. ความบริสุทธิ์, ความสะอาด; การชำระ, การล้าง. (ส. สํศุทฺธ, สํศุทฺธิ).

ศุทธะ,ศุทธิ

หมายถึง[สุดทะ, สุดทิ] น. ความบริสุทธิ์, ความสะอาด. (ส.; ป. สุทฺธ, สุทฺธิ).

โสธนะ

หมายถึง[-ทะนะ] น. การทำความสะอาด, การชำระล้าง. (ป.; ส. โศธน).

เศาไจย

หมายถึง[-ไจ] น. คนซักฟอก, คนทำความสะอาด. (ส. เศาเจย).