ตัวกรองผลการค้นหา
ลมปะกัง
หมายถึงน. ลมตะกัง.
ลมพายุ
หมายถึงน. พายุ.
เลือดจะไปลมจะมา
หมายถึงก. มีอารมณ์แปรปรวนผิดปรกติเพราะสูงอายุถึงระดับหนึ่ง มักเกิดแก่ผู้หญิงที่มีวัยใกล้จะหมดระดู.
เป็นลม ๆ
หมายถึงว. เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย.
ลมโกรก
หมายถึงน. ลมที่พัดอยู่เรื่อย ๆ.
ลมแดกขึ้น
หมายถึงก. อาการที่ลมในท้องดันขึ้นมา.
ลมพัทธยา
หมายถึงน. ลมที่พัดจากทิศตะวันตกเฉียงใต้ไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือในต้นฤดูฝน.
ลมมรสุม
หมายถึงน. (ภูมิ) ลมที่เกิดขึ้นเนื่องจากความแตกต่างระหว่างอุณหภูมิของพื้นดินกับพื้นน้ำ ในฤดูหนาวอุณหภูมิของพื้นดินเย็นกว่าอุณหภูมิของน้ำในมหาสมุทรที่อยู่ใกล้เคียง อากาศเหนือพื้นน้ำจะลอยตัวสูงขึ้น อากาศจากพื้นดินจึงพัดเข้าไปแทนที่ทำให้เกิดเป็นลมพัดออกจากทวีป ส่วนในฤดูร้อนอุณหภูมิของพื้นดินร้อนกว่าน้ำในมหาสมุทร จึงทำให้เกิดลมพัดไปในทิศทางตรงกันข้าม, พายุใหญ่ที่มีลมแรงและมีฝนตกหนัก.
ลมหนาว
หมายถึงน. ลมที่นำความหนาวเย็นมาด้วย.
หมดลม
หมายถึงก. ตาย, ขาดใจ สิ้นใจ สิ้นลม หรือ หมดอายุ ก็ว่า.
ไล่ลม
หมายถึงก. ทำให้ลมหรือแก๊สออกจากร่างกายโดยวิธีใช้ยาหรือนวดเป็นต้น.
สงัดลม
หมายถึงก. ไม่มีลมพัด.