ผลการค้นหา

เลือดขึ้นหน้า

หมายถึง(สำ) ก. โกรธมากจนหน้าแดง, โมโห.

เลือดจาง

หมายถึงว. มีคุณสมบัติที่ดีของบรรพบุรุษลดน้อยลง.

เลือดชั่ว

หมายถึงน. ผู้ที่สืบเชื้อสายมาจากพ่อแม่ที่ชั่ว, ความเลวร้ายที่มีอยู่ในตัว เช่น ตีหัวให้แตกเอาเลือดชั่วออกเสียบ้าง.

เลือดตกใน

หมายถึงน. เลือดที่ไม่ไหลออกข้างนอก ตกลงภายในเมื่อถูกแทงเป็นต้น.

เลือดแรง

หมายถึงน. ลูกที่มีลักษณะเด่นในทางกรรมพันธุ์ไปทางพ่อหรือแม่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง เช่น พ่อขี้ริ้ว แม่สวย ถ้าลูกขี้ริ้ว ก็แสดงว่า เลือดพ่อแรงกว่า ถ้าลูกสวย ก็แสดงว่า เลือดแม่แรงกว่า.

เลือดหมู

หมายถึงว. สีแดงคล้ำอย่างสีเลือดของหมู.

เกล็ดเลือด

หมายถึงน. เม็ดเลือดขนาดเล็ก เล็กกว่าเม็ดเลือดแดงและเม็ดเลือดขาวมาก ทำหน้าที่เกี่ยวกับการแข็งตัวของเลือด.

ลูบอก

หมายถึงก. อาการที่แสดงความตระหนกตกใจหรือแปลกใจมากเป็นต้น เช่น พอรู้ว่าลูกสอบตกแม่ถึงกับลูบอก.

โล่งอก

หมายถึงก. รู้สึกปลอดโปร่งใจเพราะปลดเปลื้องภาระหนักได้แล้ว.

ประปราน

หมายถึงก. ข้อนอก, ตีอก, ร้องไห้.

หน้าอก

หมายถึงน. ส่วนภายนอกของอก, นมของผู้หญิง, อก ก็ว่า.

อกกรม

หมายถึงว. มีความระทมใจ มักใช้เข้าคู่กับคำ หน้าชื่น เป็น หน้าชื่นอกกรม, หน้าชื่นอกตรม ก็ว่า.