ผลการค้นหา

หลับหูหลับตา

หมายถึงก. อาการที่ทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งอย่างลวก ๆ โดยไม่พินิจพิเคราะห์ให้รอบคอบเสียก่อน เช่น รายงานนี้ดูคล้ายกับหลับหูหลับตาทำ; อาการที่ไม่รับรู้เหตุการณ์ใด ๆ เลย เช่น เรื่องนี้เขารู้กันทั่วบ้านทั่วเมืองแล้ว คุณมัวไปหลับหูหลับตาอยู่เสียที่ไหน; อาการที่ต้องแข็งใจหรือฝืนใจทำ เช่น แม้ว่าอาหารจะไม่อร่อยก็ต้องหลับหู หลับตากลืนเข้าไป.

เคลิ้ม

หมายถึง[เคฺลิ้ม] ว. เผลอตัว, หลงไป, จวนหลับ, หลับยังไม่สนิท.

ม่อยกระรอก

หมายถึง(ปาก) ก. หลับ; ตาย.

ทอดตัว

หมายถึงก. เอนตัวลงนอน.

นอนแบ็บ

หมายถึงก. นอนอย่างอ่อนเพลีย, นอนซม. (ดู แบ็บ).

โรงเรียนกินนอน,โรงเรียนประจำ

หมายถึงน. โรงเรียนที่นักเรียนต้องกินอยู่หลับนอนอยู่ที่โรงเรียนเป็นประจำ, เรียกนักเรียนเช่นนั้นว่า นักเรียนกินนอน หรือ นักเรียนประจำ.

โง่แล้วอยากนอนเตียง

หมายถึง(สำ) ว. โง่แล้วไม่เจียมตัวว่าโง่ ไปทำสิ่งที่ตนไม่รู้ไม่เข้าใจ.

บ้านเคยอยู่ อู่เคยนอน

หมายถึง(สำ) น. สถานที่ตนเคยอยู่อาศัยมาก่อน.

ตาสว่าง

หมายถึงน. ตามองเห็นชัดเจน เช่น พอหยอดยา ก็รู้สึกว่าตาสว่างขึ้น; ไม่ง่วงงัวเงีย, นอนต่อไม่หลับ, เช่น ตื่นขึ้นมากลางดึก เลยตาสว่าง นอนไม่หลับอีก; โดยปริยายหมายความว่า เข้าใจแล้วว่าอะไรผิดอะไรถูก เช่น เดี๋ยวนี้เขาตาสว่างแล้วหลังจากที่หลงผิดมานาน.

นอนเอือก

หมายถึงก. นอนอืดอย่างเกียจคร้าน.

แรมรอน

หมายถึงก. หยุดพัก นอน.

ง่วง

หมายถึงก. อาการที่ร่างกายอยากนอน.