ตัวกรองผลการค้นหา
ลมกระโชก
หมายถึงน. ลมแรงที่เกิดในทันทีทันใดชั่วขณะหนึ่ง, ลมที่พัดแรงเป็นพัก ๆ.
กินแรง
หมายถึงก. เอาเปรียบผู้อื่นในการทำงานหรือในการเลี้ยงชีพ; หนักแรง, ต้องใช้แรงมาก.
งาน
หมายถึง(วิทยา) น. ผลของแรงที่ทำให้วัตถุเคลื่อนที่ คำนวณได้จากผลคูณของแรงกับระยะทางที่วัตถุเคลื่อนที่.
ป้อแป้
หมายถึงว. อาการที่อ่อนแรงลง, มีกำลังน้อย.
ละล้า
หมายถึง(กลอน) ก. ล่า, ช้า, หมดแรง.
น้ำพักน้ำแรง
หมายถึงน. แรงที่เกิดจากความมานะพยายามของตนเอง.
เรี่ยว
หมายถึงน. แรง, กำลัง; เรียกสายนํ้าที่ไหลเชี่ยวแรง.
หวด
หมายถึงก. ฟาด, ตีแรง ๆ, โบย.
จั้ก ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงฝนตกแรง.
ถ่ม
หมายถึงก. ทำให้นํ้าลายหรือสิ่งอื่น ๆ ออกจากปากโดยแรง.
แผลงศร
หมายถึงก. ยิงลูกธนูออกไปด้วยแรงแห่งฤทธิ์.
พายุ
หมายถึงน. ลมแรง. (ป., ส. วายุ ว่า ลม).