ผลการค้นหา

เจ้าถิ่น

หมายถึงน. เจ้าของถิ่น, ผู้ชำนาญในเรื่องของท้องถิ่นนั้น ๆ, (ปาก) นักเลงโต.

พี้

หมายถึง(ถิ่น) ว. นี้.

เด็ดบัวไม่ไว้ใย

หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาด, ตัดญาติขาดมิตรกันเด็ดขาด, มักใช้เข้าคู่กับ เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว ว่า เด็ดดอกไม่ไว้ขั้ว เด็ดบัวไม่ไว้ใย.

หั้น

หมายถึง(ถิ่น) ว. นั้น.

ภาษาถิ่น

หมายถึงน. ภาษาเฉพาะของท้องถิ่นใดท้องถิ่นหนึ่งที่มีรูปลักษณะเฉพาะตัวทั้งถ้อยคำและสำเนียงเป็นต้น.

บัวถลา

หมายถึงน. บัวควํ่าที่ลาหรือยืดอ่อนออกไป.

สัตตบรรณ

หมายถึง[สัดตะบัน] น. ชื่อบัวสายพันธุ์หนึ่ง. (ดู บัว).

โกมุท

หมายถึงน. บัวแดง. (ป.).

อพยพ

หมายถึง[อบพะยบ] ก. ย้ายครอบครัวจากถิ่นหนึ่งไปอยู่อีกถิ่นหนึ่ง, ยกพวกย้ายจากถิ่นเดิมไป.

หัน

หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เห็น.

ลูกขุน ณ ศาลหลวง

หมายถึง(โบ) น. คณะข้าราชการชั้นสูงฝ่ายตุลาการ ซึ่งรวมกันเรียกว่า ลูกขุน ณ ศาลหลวง มีหน้าที่พิพากษาคดีอย่างศาลยุติธรรม แต่มิได้เป็นผู้พิจารณาคดี เพราะมีตระลาการที่จะพิจารณาคดีแล้วขอคำตัดสินจากลูกขุน ณ ศาลหลวงอีกชั้นหนึ่ง, กฎหมายตราสามดวงมักใช้ว่า ลูกขุน ณ สานหลวง.

เยีย

หมายถึง(ถิ่น) ก. ทำ.